Rick van der Linden & Ekseption uit ALOHA juni 2003

Toen Ekseption in 1968 het Loosdrecht Jazzconcours won, was de Haarlemse groep weinig meer dan een veredeld top-40 orkest. De prijs was een platencontract, maar eigenlijk wist niemand precies wat er opgenomen moest worden. Dus wendden de bandleden zich tot toetsenist Rick van der Linden. Hij had een conservatoriumopleiding genoten en stelde voor enkele klassieke stukken in een modern jasje te steken.

Aldus geschiedde. Ekseption had een knoert van een hit met The Fifth van Ludwig van Beethoven, bracht in de jaren daarop een hele rits langspeelplaten uit en werd zowel in binnen- als in buitenland buitengewoon succesvol. In 1974 gebeurde er iets merkwaardigs: de inmiddels danig van bezetting veranderde groep verzocht het creatieve brein op te krassen. Niet erg handig natuurlijk, bovendien volgde enig juridisch gekrakeel over het gebruik van de naam. "Ze stonden aan de vooravond van een grote tournee door Duitsland en Zwitserland", verduidelijkt Rick van der Linden.

"De concerten waren geboekt en ik kon alles tegenhouden. Uiteindelijk is via een kort geding beslist dat ze mij moesten betalen. Zo is het opgelost. Maar de muziek veranderde, het publiek pikte het niet en ze gingen zich Spin noemen. Nou ja, een jaar later was het gebeurd. In 1978 heb ik de oude groep weer bij elkaar gehaald en zijn we op tournee gegaan. Drie jaar later zijn we gestopt. We hebben in de Ahoy een groot afscheidsconcert gegeven met versterking van vier blazers en een paar jongens van Kayak."

 

Na de nodige muzikale omzwervingen besloten Van der Linden en trompettist Rein van den Broek het in 1989 nog eens als Ekseption te proberen. Maar tijdens een grote Duitse tournee enkele jaren later ging het helemaal fout. "We speelden in een andere bezetting en het ging zó slecht, dat ik dacht: 'het is mooi geweest, nu gaat het boek voor mij dicht.' Toch merkte ik na een tijdje aan mezelf dat ik nog steeds de drang had. Bovendien, niemand deed iets met de naam Ekseption. Die lag gewoon in de kast.

Dat vond ik eigenlijk doodzonde. Tegelijkertijd had ik het idee om het kerkorgel een prominente plaats in de popmuziek te geven. Tegenwoordig maken ze namelijk digitale versies die absoluut niet minder klinken. Johannes Orgelbouw heeft er één ontwikkeld, het is net de cockpit van een vliegtuig en zo verschrikkelijk goed, dat ik er als een blok voor ben gevallen. Ik dacht, Bach is ongeveer 250 jaar geleden overleden, ik ben altijd gek geweest op zijn muziek, het wordt tijd dat ik een tribute gaat maken."

Hij doelt op de langspeler Vivace uit 2001 die helemaal met gebruik van het genoemde orgel is volgespeeld. "Daar moest natuurlijk iets mee gebeuren", vervolgt de 56-jarige Rick van der Linden. "Ik dacht, ik ben te jong voor de geraniums, ik ga nog een keer het podium op. Dat kon dan mooi onder de naam Ekseption, vond mijn manager.

Omdat ik half in Canada en half in Nederland woon en het nooit uit heb kunnen staan dat ik over de hele wereld platen heb verkocht behalve in Engeland en Noord-Amerika, besloot ik jonge jongens uit Canada te nemen. Mijn toekomst ligt daar sowieso.

Nou, ik heb een promotor zo gek gekregen een paar concerten te organiseren terwijl ik nog niet eens een groep had, en ben audities gaan houden. Echt heel leuk, wat ik aan kleurrijke types voorbij heb zien komen. Ik zou er een boek over kunnen schrijven.

Daaruit heb ik vier knapen gedestilleerd: een bassist, een gitarist en een slagwerker. Geen blazers, nee. Wel een gitarist, want na al die jaren kan ik geen saxofoon of trompet meer horen. En de combinatie orgel en gitaar klinkt zó mooi. Mijn vrouw Inez heb ik ingelijfd als zangeres. Het plan viel of stond bij de optredens, ik wilde weten hoe het publiek reageerde. Maar we hebben de zaak dusdanig plat gespeeld dat ik het gevoel kreeg: het moet lukken, hiermee moeten we doorgaan.

Dus ik heb de jongens uitgenodigd voor een tournee hier in Nederland. Op 9 juni vliegt de hele Canadese meute in. Wat we gaan spelen, is de muziek op Vivace, muziek van Bach dus, aangevuld met de grote successen van Ekseption en dan omgewerkt voor deze bezetting. Het klinkt heel verfrissend, moet ik zeggen. Ik heb gekozen voor drie instrumenten: een digitale vleugel van Roland, het allernieuwste B-3 Hammondorgel met Leslie en dat enorme loei van een kerkorgel. Van de tournee komt een DVD uit, plus een dubbel-cd waarvan de ene live is en de andere in augustus dit jaar in Canada opgenomen wordt.

Want wij gaan door. Jazeker. Net zolang tot deze jongen denkt: nu ga ik met pensioen."